Προκήρυξη για την εκκένωση του στεκιού

 

ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΜΕ – ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΔΩ!

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥ ΣΤΕΚΙΟΥ ΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/8, κράτος και ιδιοκτήτες εκκένωσαν το αυτό οδιαχειριζόμενο στέκι Άνω-Κάτω Πατησίων (Νάξου 75 & Κρασσά)  και το κοινό ό κέντρο «Ζιζάνια» (Φυλής & Φερρών). Μετά από 27 χρόνια λειτουργίας και αδιάλειπτης πολιτικής παρουσίας στα Πα τήσια, εκκένωσαν το στέκι μας, το στέκι της γειτονιάς, την αυλή της Νάξ ου με το τεράστιο κυπαρίσσι. Γκρέμισαν την πόρτα για να την χτίσουν με τσιμεντόλιθους και μας πέταξαν έξω, λες κι ο χώρος τους ανήκει. ΟΧΙ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΝΑΞΟΥ ΚΑΙ ΚΡΑΣΣΑ δεν ανήκει στους ιδιοκτήτες που είχαν παραταθεί πάνω από τέσσερις δεκαετίες. και 30 χρόνια ανήκει σε όσους το φρόντιζαν και το χρησιμοποιούσαν.  Ανήκει στο κίνημα και στη γειτονιά!

Η μεγάλη αυλή της γειτονιάς

Το σπίτι ήταν ένα από τα εκατοντάδες άδεια που εγκαταλείπονται και σαπίζουν.  Καταλήφθηκε το 1996 και ανοίχθηκε για να του δώσουμε ξανά ζωή. Από τότε στεγάζει αντιεξουσιαστικές ομάδες, φεμινιστικές συνελεύσεις, δομές αλληλοβοήθειας (διανομή φαγητού και συλλογική κουζίνα), αυτομόρφωσης (δανειστική βιβλιοθήκη), θεατρική ομάδα και διοργανώνει βιβλιοπαρουσιάσεις, εκδηλώσεις, προβολές ταινιών και θεατρικές παραστάσεις. ΌΛΑ ΑΥΤΑ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΤΙΜΟ, ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΥΝΕΙΣ ΦΟΡΑ.

Το στέκι είναι ανοιχτό στη γειτονιά και αποτελεί σημείο συνάντησης, π ολιτικής ζύμωσης, εργαστήρι αμφισβήτησης των σχέσεων, των σκέψεων και τ ων δράσεων ανθρώπων απέναντι στον καπιταλιστικό κόσμο. Ανοιχτό σε όποιον δεν χωράει στις καταπιεστικές νόρμες της οικογένειας, στα πρότυπα της πατριαρχίας και της εθνικιστικής πατριδολατρείας. Ένα πραγματικό άσυλο ελευθερίας για τους “τρελούς” αυτού του κόσμου και ένα καταφύγιο ενάντια στη φτώχεια και τη μοναξιά. Γιατί αυτό είναι οι καταλήψεις:  χώροι στους οποίους καταφεύγουμε γιατί θέλουμε να ζούμε ελεύθερα και συλλογικά. Στις καταλήψεις υπάρχουμε μακριά από ιδιοκτήτες και συμφέροντα, συσχετίζουμε ισότιμα​​​​​πέρα από φυλετικούς, έμφυλους διαχωρισμούς, μπορούμε να είμαστε αυτοί ή εαυτοί μας, να μοιραζόμαστε τα ζόρια μας, να ξεφεύγουμε από τη μιζέρια που μας επιβάλλουν. Οι καταλήψεις και τα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αποτελούν κομμάτι των κοι νωνικών και ταξικών αγώνων. ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΙ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Μας θέλουν έξω…

Μας Βγάλαν από το σπίτι γιατί ενοχλήσαμε. Γιατί οργανωθήκαμε ενάντια στην ακρίβεια και τα υπέρογκα νοίκια που μας διώχνουν από τη γειτονιά. Ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες, τις μαζικές δολοφονίες μεταναστών/τριών, ενάντια στην απαξίωση της ζωής μας. Ενάντια στη σεξιστική, ομοφοβική, τρανσφοβική βία, στην κακοποίηση πίσω από τις κλειστές πόρτες, στις γυναικοκτονίες. Ενάντια στα εργασιακά μεσαίωνα, στα μεροκάματα/μισθούς πείνας, στις αυθαιρεσίες και στα αισχροκέρδεια των αφεντικών. Ενάντια στην εμπορευματική κουλτούρα του θεάματος και την αισθητική τους μυρωδιά. Ενοχλήσαμε γιατί οργανωθήκαμε κόντρα στην κατάπαυση του δημόσιου χωριού  από τα μαγαζιά, στον εξευγενισμό και την τουριστική οργάνωση των Πατησίων και της Κυψέλης. . Ενοχλήσαμε και θα συνεχίσουμε να ενοχλούμε γιατί σταθήκαμε κόντρα στα σχέδιά του Κ. Μπακογιάννη στο πάρκο Δρακόπουλου και την ανάπλαση των περιφράξεων, της αστυνομοκρατίας και των κομμένων δέντρων.

Θα μείνουμε εδώ!

Εμείς εδώ θα μείνουμε, εδώ που πήγαμε σχολείο, που έχουμε φίλους/ες/α, εδ ώ που δουλεύουμε και κατοικούμε, που ερωτευτήκαμε, που συλλογικοποιούμαστε και αγωνιζόμαστε. Εδώ που αγαπήσαμε τους φτωχούς γείτονές μας και μισήσαμε τη βία των πλουσίων ων. Εμείς εδώ θα μείνουμε, να διεκδικήσουμε όσα έχουμε κλέψει. Δεν θα μας διώξουν αυτοί που μένουν στα βόρεια προάστια. Δεν θα μας διώξει ο γόνος – καριερίστας Μπακογιάννης που ζει στο Κολωνάκι.

Οι ιδέες και οι σχέσεις μας δεν εκκενώνονται

Αλληλεγγύη στα Ζιζάνια και αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου

https://anokatopatision.espivblogs.net/?p=2521